Ooit meegemaakt?
Je krijgt je manuscript terug van een proeflezer die er nog iets te veel (spel)fouten in zag staan. Fouten waarvan je bovendien denkt: hoe kón ik die over het hoofd zien?!
Dat is natuurlijk hartstikke vervelend, maar vreemd is het niet. Je ziet fouten van een ander namelijk sneller dan die van jezelf. Dat wil niet meteen zeggen dat je een vervelend karakter hebt. Laten we er voor het gemak van uitgaan dat dat niet het geval is.
Het zit vaak gewoon zo: als je je eigen werk gaat lezen, dan ben je niet alleen aan het lezen, je bent als het ware ook aan het voorspellen wat je (eerder al) schreef. Je weet dat immers al. En met die voorkennis lees je niet met de juiste aandacht, niet nauwkeurig genoeg. Niks aan te doen!
Nou, nee hoor! Er is zelfs heel gemakkelijk wat aan te doen. Begin maar eens met jezelf voor de gek te houden. Verander iets aan het vertrouwde. Iets waardoor het niet lijkt alsof je die voor jou bekende tekst leest, maar een nieuwe. Dat kan op allerlei manieren.
Selecteer je tekst, kies een ander lettertype en een andere kleur. Zorg ervoor dat het wel prettig en vlot leesbaar blijft. Als je daarna ook de paginakleur nog verandert, leest je tekst al heel anders. Het is niet meer zo eigen, niet meer zo bekend. Je gaat het vanzelf met andere ogen bekijken.
Wat je nog meer kunt doen? Giet je tekst eens in een andere jas. Lees je manuscript op een ander scherm. Op een pc, laptop of tablet. Of maak er een pdf of epub-bestand van, zodat je het op een e-reader kunt lezen. Een heel nieuwe ervaring en gegarandeerd frissere aandacht.
En wat denk je hiervan? Lees je tekst niet, maar luister er lekker naar. Je hoeft daar niemand voor lastig te vallen, hoor. Je doet het gewoon in je eentje. Kijk eens in je tekstverwerkingsprogramma. Vaak zit daar een functie ‘Voorlezen’ in. Het is een soort ‘text to speech’, een digitale stem. Die is natuurlijk niet perfect, maar je hoort wel of je zinnen kloppen. Je bereikt dat overigens ook als je je tekst zelf hardop voorleest.
Tot slot kun je je fouten ook goed opsporen door je manuscript te printen. Doe dat met het oog op het milieu overigens niet te vaak. Met een pen in de aanslag lees je die papieren versie. Je streept fouten door en schrijft opmerkingen in de kantlijn. En als je klaar bent, voer je de wijzigingen digitaal door. Je zult zien, die aangepaste versie is een stuk beter.
Genoeg mogelijkheden dus om fris naar je tekst te kijken. Als je er tevreden over bent, dan kan je manuscript een deur verder. Het is goed om er nog een specialist op het gebied van tekst naar te laten kijken. Die weet precies wat je verhaal nodig heeft. Ik ken nog wel een goed adres.
Veel succes met je verhaal!
Deze informatie komt van onze partner, HenkTekst.